Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Κακά τα ψέματα, αντικειμενικά, ας ζητιανέψουμε ένα πιάτο φακές στα μπουρδέλα


Χαίρεστε.Ο τίτλος του άρθρου μπορεί να φαίνεται ακαταλαβίστικος, αποτελεί όμως τα τρία συνηθέστερα κλισέ του γράφοντος, επομένως τίποτα άλλο δεν θα μπορούσε να κάνει γραφικότερο το πρώτο post. Ναι, καλά καταλάβατε, επιστρέψαμε μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες για να τριτώσουμε το κακό. Η διαφορά αυτή τη φορά είναι ότι θα το παλέψουμε να παραμείνουμε ζωντανοί λίγο παραπάνω. Α, και το blog θα είναι λίγο πιο interactive(άτσαααα),αν και αυτό μικρή σημασία έχει γιατί έτσι κι αλλιώς κανείς δεν θα το παρακολουθεί. Οπότε κλαι μάι φαι πάει.

Δεν θα υπήρχε καλύτερος τρόπος να αρχίσουμε τις αναρτήσεις από μια κοινή εξόρμηση μας στην εξωτική Χαλκιδική, αφενός γιατί ήμασταν και οι δύο(άρα κοινό βίωμα), αφεδύο γιατί έτσι. Ξεκινήσαμε βράδυ Παρασκευής, το τριήμερο της Πρωτομαγιάς, για τον Άγιο Νικόλαο στο δευτερο πόδι(λίγο μετά τον κόλπο ;) ). Εκεί μας φιλοξένησε ο Κώστας, κακή απομίμηση του Adam Sandler, που όταν αφήνει μουσάκι γίνεται καχέκτυπο του Edward Norton (what da fuck???). Πιστός στις αρχές του ξένιου Dia και του Spar Βερόπουλου(άχα καλό ε;) ο Κώστας μας παραχώρησε το σπίτι του για τη δεύτερη νύχτα, καθώς το πρώτο μας βράδυ σημαδεύτηκε από τον ύπνο μέσα στο αυτοκίνητο σε μια έρημη παραλία της Βουρβουρού(απαραίτητο φίδι που προσάπτει σασπένς στην αφήγηση). Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε αποφασισμένοι να βουτήξουμε για ψαροντούφεκο,αφού έτσι κι αλλιώς δε γαμάμε.
Με σύμμαχο τον καιρό(κλισέ) και αψηφώντας τα κρύα, μαγιάτικα, νερά (κλισέ 2) κατεβάσαμε τον εξοπλισμό μας σε μια καταπληκτική τοποθεσία, με ένα σύμπλεγμα τριών βραχονησίδων απέναντι. Οι σκληράδες, όπως ήταν φυσικό, δεν έλειψαν

Αφού ντυθήκαμε, βουτήξαμε. Ο Χρήστος ασχολείται χρόνια με το ψαροντούφεκο, και εν γένει με τα extreme sports(λογικό με τέτοια μούτρα), για μένα ήταν η πρώτη φορά(λογικό γιατί είμαι μπουχέσας). Όπως και να'χει το καταευχαριστηθήκαμε,η παραλία ήταν πανέμορφη, με ακόμη πιο όμορφο βυθό.


Μετά από 6 ώρες στο νερό(αναγκαστήκαμε να βγούμε για να παίξουμε τάβλι), ''καταφέραμε'' να πιάσουμε 5 ψάρια, όλα με διάμπερη τραύματα, δείγμα της επιτυχίας μας. Από την άλλη, ένα δείγμα της επιτυχίας ΜΟΥ,είναι ότι έβγαλα ένα ψάρι περισσότερο από τον Χρήστο(την Πέμπτη που θα του τις βρέξω απ' το πουθενά, θα ανέβει καινούριο post σχετικά με το πόσο κωλοεπιτυχημένος είμαι).




Η γραφικότητα μας έγκειται αλλού όμως. Μετά από 6 ώρες στο νερό η αίσθηση του στόματος μας ήταν λες και είχαμε κάνει γλυφομούνι σε θαλάσσια χελώνα. Αυτό φυσικά αποτυπώθηκε τεχνιέντως και στα μίζερα πρόσωπα μας. Χρειαστήκαμε μόλις 6 ώρες για να μετατραπούμε σε ναυτικούς ολκής, με πρόσωπα φαγωμένα από την αρμύρα και βλέματα γεμάτα κύματα και καημούς (o Χρήστος σαν τον Βάνια, τον λιμενεργάτη της ιχθυόσκαλας, εγώ στο λίγο πιο intelectual, α λα Καβαδίας)



Το σοκ δεν κράτησε πολύ ευτυχώς, καθώς τα επόμενα καρέ μας προσγείωσαν στην ωμή πραγματικότητα.



Το υπόλοιπο της ημέρας πέρασε ήσυχα, αρχικά με μια απογευματινή ταβλοπουτσακλιά στον μπόμπιρα Χρήστο(3-0 αέρα μέχρι να βαρεθούμε) ενώ το βράδυ εξάντλησε το ρεπερτόριο του, πιάνοντας υψηλού επιπέδου συζητήσεις για παρτούζες,ξύλο,ψωλές,κλανιές,φιόρια μέχρι να κοιμηθεί σαν πουλάκι. Το επόμενο πρωί ξυπνήσαμε από τα χαράματα για να βουτήξουμε κοντά στις Καβουρότρυπες,μόνο για παρατήρηση ωστόσο και όχι για ψάρεμα. Έπειτα από μερικές αποτυχημένες τηλεφωνικές προσπάθειες να ξυπνήσουμε άγαρμπα τον Ηλία(άδοντας όπως θα δείτε παρακάτω στο βίντεο ''Ξύπνα'') ξεπορτίσαμε. Ο καιρός ήταν πολύ άσχημος, μέχρι και λίγο πριν φτάσουμε έβρεχε καρέκλες


(άχα καλό ε;)


Η διαδρομή στο ημιορεινό δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής, ξημερώματα Πρωτομαγιάς με μηδενική κίνηση και γκρίζο ουρανό ήταν ονειρική, και σίγουρα ένα από τα σημεία του τριημέρου που θα μας μείνουν αξέχαστα.


Έπειτα από μια μικρή στάση για να καταλάβει ο μπόμπιρας who's da boss, φτάσαμε σε μία ερημική παραλία, με μία παρέα που κατασκήνωνε και κάτι κουνούπια στο μέγεθος καμήλας.


Εκεί ο Χρήστος μας καθυστέρησε λιγάκι, καθώς κατεβαίνοντας προς την παραλία ασχολήθηκε με την τέταρτη αγαπημένη του ασχολία, μιας και όταν δεν γαμάει,δεν δέρνει και δεν πίνει



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ (μπλακκκκκκκπαττττττττφφφφφφφ, ήχος από εμετό που σκάει σε πλακάκια από το 1,79)


Έπειτα από άλλη μια βουτιά, κάπου στις 3μιση ώρες, και έχοντας αράξει λίγο στα βράχια να το παίζουμε γοργόνες, πήραμε τον δρόμο για τη Θεσσαλονίκη, υπό καταρρακτώδη βροχή. Στα αρχίδια μας όμως, γιατί δεν είχαμε πάει με μηχανάκι. ;)



Το συμπέρασμα του ταξιδιού, πέραν της ηρεμίας που σου παρέχει το να βρίσκεσαι κάτω απ' το νερό και μακριά απ' τον κόσμο, ήταν ότι αφενός ο Χρήστος είναι επικός βλάκας, ενώ εγώ λίγο πιο βλάκας, με τον τίτλο να κρίνεται στο νήμα. Φυσικά ως είθισται, το ταμείο γίνεται στο τέλος.




14 σχόλια:

  1. saxlamares!xaxa....asteieuomai fusika! einai para pl kalo gia prwto post....exe xari pou dn ebale to xeraki t o xrhstos....alliws..akoma 8a diabazame gia n bgaloume akri! :P eimai etoimi kai gia t dimiourgia t fun club "kouniotrampaloi" p eimai siguri 8 exei treli epitixia!


    "n"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. foniades twn psariwn psarontoufekades

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. kali arxi!!! primeno me anypomonisia to epomeno post, elpizo na einai pali gia poutses kai mounia :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. φίλε που υπογράφεις με το ψευδώνυμο nik,σ'ευχαριστούμε κατ'αρχήν για τα καλά σου λόγια, φαίνεται ότι δεν έχεις καθόλου αίσθηση του χιούμορ,όπως εμείς. όσο για τις ασυναρτησίες που γράφεις,μάλλον μας μπερδεύεις με κάποιον άλλον. Εδώ μέσα θα διαβάζεις μόνο για ιδέες και αξίες, το στανιό μου μέσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Διευκρινήσεις. Fan club για τους Κουνιοτράμπαλους υπάρχει ήδη,το ανανεώνει ο oxi roco από μόνος του. όσο για τους οικολόγους επικριτές μας,απαντάμε
    ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΨΑΡΟΝΤΟΥΦΕΚΑΔΩΝ,ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ.

    μην μας τρολλάρετε τον τοίχο φρικιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. to koino apaitei deutero guro kakou humor..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. 5 psaria den theoreitai fonos......pio poly apotyxia tha to elega

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. e, afou etsi ki alliws to blog vrwmaei apotixia apo xiliometra makria.einai dinaton na itan epitiximeni i voutia? paidia sinexiste etsi!ir8e i wra na ekdiki8oume oloi oi losers mazi.

    anwnimos anwnimidis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι να λέμε... μπλουμ! Καλή αρχή αλάνια! Μπλουμ! Θέλουμε και άλλα βιντεάκια σας!!! Μπλουμ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. κι όμως ακόμα ένας το παρακολουθεί τελικά το blog σας...

    Τυχαία βρέθηκα στο blog σας και χάρηκα που επιτέλους βρήκα ένα ακόμα blog από την Θεσσαλονίκη.

    γουστάρω πολύ τον τρόπο που γράφεται ή γράφεις, έχω μπερδευτεί λίγο αν είστε δύο ή ένας :P

    Συνεχίστε να γράφετε και σας παρακαλώ εξηγήστε μου γιατί θέλετε να ζητιανέψετε ένα πιάτο φακές σε μπουρδέλα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @ vaSSILIOSTALES

    μάλλον πρέπει να τα βάλεις με την τύχη σου που βρέθηκες στο blog μας. Το κρίμα στον λαιμό σου όμως,γι'αυτό θα σε ευχαριστήσουμε για τα καλά σου λόγια ναούμε.

    Είμαστε δύο, όπως βλέπεις στο βίντεο, ο οδηγός (Γιώργος) που είναι το μυαλό του blog, και ο συνοδηγός (Χρήστος) που είναι τα σίδερα(πράγμα που σημαίνει ότι αν συνεχίσεις τις θετικές κριτικές θα σε βρει και θα σε τσαλακώσει ;)

    Όσο για το πιάτο φακές στα μπουρδέλα,είναι ένα από τα πλέον ασυνάρτητα λεκτικά κλισέ του γράφοντος, που προσδίδει γραφικότητα στο κείμενο. Δεν έχει καμία λειτουργική ή νοηματική αξία.
    p.s. Κρίμα ρε παιδί μου,κι έχεις και σοβαρό blog...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ε, όχι και είναι σοβαρό το blog μου. Έκανα ότι μπορούσα για να μην χαρακτηριστεί έτσι :P


    Δεν έχω τύχη για να τα βάλω μαζί της. Τα χρωστάω όλα στην γκαντεμιά μου γενικότερα!

    Αν είναι ωστόσο να με τσαλακώσουν τα "σίδερα" τότε από δω και πέρα δεν θα ξανά σχολιάσω θετικά για το αντί-οικολογικό blog σας που από ότι κατάλαβα το χαρακτηρίζει μια τάση αποχής από το σεξ.


    Περιμένω λοιπόν κι άλλες φωτογραφίες από τις εξορμήσεις και τις περιπέτειες σας, ειδικά τώρα που καλοκαιριάζει.
    Αν θέλετε μπορείτε να πληκτρολογήσετε το όνομα του blog μου στο facebook και να γίνετε μέλη στο χαζό group μου για να σας πρήζω με μήνυμα όποτε γράφω κάτι ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή